Płazy

Gromada płazów (Amphibia) jest w Australii reprezentowana tylko przez rząd płazów bezogonowych (Anura). Kontynent ma cztery rodzime rodziny żab i jeden gatunek ropuchy celowo wprowadzonej w 1935 roku. Ropucha aga (Bufo marinus) została wprowadzona jako broń biologiczna przeciwko szkodnikom upraw trzciny cukrowej. Jak się szybko okazało tutejsze szkodniki były dla niej niedostępne gdyż przebywają na górnych częściach trzciny, do której ropucha nie mogła dosięgnąć. Szybko opuściła suche i niegościnne pola trzcinowe i sama stała się plagą. Nie mając wrogów naturalnych poza jednym wężem odpornym na jad znajdujący się w jej skórze zaczęła wypierać rodzime żaby, zjadać pszczoły miodne wychodzące z uli. Stała się tak liczna, że stała się częstym gościem podwórek gospodarstw domowych gdzie nawet psy wolą oddać jej swoją karmę niż narazić się na kontakt z jej jadowitą skórą. Jest nawiększą z ropuch i może dorastać do 25 cm długości chociaż zwykle nie przekracza 18 cm a jej naturalnym teren występowania jest obszar obu Ameryk od południa Ameryki Płn. do Patagoni w Ameryce Płd.

Ropucha Aga

Rodzina żab australijskich (Myobatrachidae) zaliczana do żab południowych liczy 120 gatunków i 21 rodzajów. Wyróżniajcym się barwą przedstawicielem tej grupy są dwa podgatunki żaby Corroboree oba są zagrożone wyginięciem południowy (P. corroboree) i północny (P. pengilleyi). Żaby drzewne z rodziny Hylidae są obecne na terenie obszarów o wysokim opadzie deszczu na północym i wschodnim wybrzeżu i jest ich tam 77 gatunków należacych do 3 rodzajów. Żaby Microhylidae liczą 18 gatunków i dwa rodzaje, a ich występowanie ograniczone jest do lasów deszczowych. Do tej rodziny należy najmniejsza żaba (Cophixalus exiguus). Jest tu samotny gatunek należący do najliczniejszej rodziny żab Ranidae (żabowate), australijska (Rana daemeli), żyjąca w lasach deszczowych na północy stanu Queensland.

żaba bagienna wschodnia

Najpospolitsze żaby należą do rodzaju (Limnodynastes). Żaba bagienna zachodnia (Limnodynastes dorsalis), dorasta do 9 cm, dzień spędza zagrzebana w ziemi a w nocy wchodzi do wody i pływając żeruje. Dzieli się na liczne podgatunki we wsch., zach. Australii i Tasmani. Żaba bagienna tasmańska (Limnodynastes tasmaniensis), dorasta do 5 cm długości, prowadzi nocny i naziemny tryb życia. Występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Australii oraz na Tasmanii. Żaba ćwierkająca (Crinia signifera), samce dorastają do ok. 2,5 cm a samice są trochę większe. Swą nazwę zawdzięcza głosowi godowemu samców, który do złudzenia przypomina ćwierkanie owada. Jest pospolita na południowych obszarach Austarlii, zamieszkuje też Tasmanię i Nową Gwineę. Żaba gęborodna (Rheobatrachus silus), którą charakteryzuje niezwykły sposób rozmnażania. Samica połyka złożone przez siebie jaja po zapłodnieniu ich przez samca i cały rozwój odbywa się w żołądku samicy aż do przeobrażenia larw w młode żabki. Wtedy samica odruchem wymiotnym wyrzuca je na zewnątrz. Występuje w Australii. Żaba katolicka (Notaden bennetti), podobna wyglądem do ropuch, swą nazwę zawdzięcza znajdującej się na środku grzbietu dużej plamie w kształcie krzyża. Osiąga długość 4 cm i prowadzi dzienny tryb życia. Zaniepokojopna nadyma ciało i unosi do góry na wyprostowanych nogach. Występuje w południowo-wschodniej Australii. Żaba wodnista (Cyclorana platycephala), dorasta do 7 cm, a żyje w suchych, pustynnych obszarach. Jest to możliwe dzięki sposobowi gromadzenia wody podczas pory deszczowej w podskórnych workach limfatycznych i pęcherzu moczowym. Z takim zapasem w okresie suszy zakopuje się pod ziemę. Występuje w centralnej, pustynnej części Australii

Ostatnio widoczny był znaczny spadek populacji australijskich żab co można przynajmniej częściowo przypisać epidemii atakującej te zwierzęta grzybicznej choroby chytridiomycosis.

góra